Από την πρώτη γενιά της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα μεταφέρθηκε στο συλλογικό ασυνείδητο, και λειτουργεί η πεποίθηση ότι ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει.

Αυτή η πεποίθηση δρα ανεξέλεγκτα και καθορίζει τη ζωή μας.

Έτσι είναι ο κόσμος μάτια μου,

και κάθε προσπάθεια αλλαγής είναι προσπάθεια χαμένη.

Αυτή η δήλωση – υποδούλωσε το Υψηλό ανθρώπινο δυναμικό έγινε εγρηγορός και στην ουσία λέει ότι

το άδικο είναι ισχυρότερο του δικαίου

το ψέμα ισχυρότερο της αλήθειας

η διαστροφή ισχυρότερη της ισορροπίας

ο πλούσιος ισχυρότερος του φτωχού

τελικά αυτή η πεποίθηση δηλώνει ότι το σκότος είναι ισχυρότερο του Φωτός.

Εδώ στην καμπή του χρόνου τώρα που το Φως κυριαρχεί γι’ αυτό και φανερώνει όλα τα αίσχη, δηλαδή τα συνδημιουργήματα μας,

το πιστεύεις αλήθεια αυτό;

Πιστεύεις αλήθεια ότι ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει;

Υπογράφεις αβλεπεί ότι υπέγραψαν 21 αιώνες ανθρώπινης άγνοιας;

Με ποιο τρόπο στέκεις απέναντι στο σκότος;

Το αποφεύγεις, το φοβάσαι;

Αφήνεις άλλον να βγάλει το φίδι από την τρύπα;

Πιστεύεις ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει;

Δεν είναι ξένος από εσένα,

εσύ είσαι ο κόσμος

εσύ θα τον αλλάξεις αλλάζοντας πρώτα τον εαυτό σου.

Η αληθινή ερώτηση είναι θέλεις να αλλάξει ο κόσμος;

Πάντα η ανθρωπότητα βίωνε σκοτεινές εποχές.

Μερικά χρόνια πριν, άνθρωποι οδηγούσαν συνανθρώπους στους θαλάμους αερίων, γιατί ακολουθούσαν διαταγές.

Την ίδια στιγμή άλλοι, με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής, γλύτωναν κάποιους απ’ αυτούς.

Πάντα ο άνθρωπος έχει επιλογές, μέσα σε κάθε συνθήκη.

Έτσι τι επιλέγεις;

Σε ποια πλευρά στέκεσαι, στο Φως η στο σκοτάδι;

Είσαι άνθρωπος; Θρώσκεις άνω;

Το Ανώτερο δυναμικό είναι δώρο της Δημιουργίας.

Το παίρνεις;

Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος?

Ρώτα τον εαυτό σου, σε έχεις δεί να αλλάζεις, να προοδεύεις σε κάποια θέματα?

Εχεις βιώσει προσωπικά θετικές αλλαγές?

Αν μπόρεσες να αλλάξεις εαυτόν μπορεί και ο κόσμος να αλλάξει.

Το κάλεσμα με ποιον θα πάω και ποιον θα αφήσω, είναι ουσιαστικά η κλήση του Ανώτερου η του κατώτερου δυναμικού μας.

Τι σημαίνει είμαι υπηρέτης του Φωτός στη σκοτεινή εποχή στην Κάλι Γιούγκα αν είσαι πολίτης και όχι ερημίτης που προσεύχεται για το πανανθρώπινο καλό?

Είναι πνευματικός στουρθοκαμηλισμός το να μην συνδράμεις με κάθε σκέψη, λόγο αλλά και πράξη στην ανατροπή της ασχήμιας?

Ολοι έχουμε κάτι να χάσουμε επιλέγοντας στάση, επιλέγοντας επίγνωση της πραγματικότητας και αλλαγή της.

Άλλος ίσως τη δουλειά του, την κοινωνική του θέση, τους διαφωνούντες του περιβάλλοντος του, είμαστε προσκολλημένοι σ’ αυτά τα ψευδή ωφέλη.

Φοβούμενοι μην τα χάσουμε, σιωπούμε και μένουμε ακινητοποιημένοι, συνδράμοντας έτσι τη σκοτεινή πλευρά.

Ας κάνουμε τη σωστή ερώτηση λοιπόν.

Θέλεις να αλλάξει ο κόσμος ακόμη και αν – νομίζεις- ότι θα χάσεις κάτι?

Χρειάζεται να ενθυμηθούμε ότι στην ουσία, παραμένοντας στην άγνοια χάνουμε το μόνο αληθινό, το μόνο πολύτιμο που έχουμε, την ψυχή μας..